BİR GÜZELLİĞE (512)

BÝR GÜZELLÝÐE (512)

Bugün suskun güzelliðim.
Bir küskünlük dilemedim.
Sevgi ver al özelliðim.
Almasýný bilemedim.

Sanki kaçak saklanýlmýþ.
Gönüllerde aklanýlmýþ.
Böylesi bir hak tanýnmýþ.
Onunla bir olamadým.

Güzelliðin hepsi onda.
Cana yakýn he mi canda.
En güzeli o cihanda.
Aradým da bulamadým.

Ta yürekten yakýlmýþým.
Uzaklýða takýlmýþým.
Hal böyledir yýkýlmýþým.
Haber bile alamadým.

Aþar mýyýz bilinmez de.
Diller suskun silinmez de.
Kalan ömür görünmez de.
Ayrýlmaya gelemedim.

Ayrýlýk bir hak deðilmiþ.
Buna karþý söz eðilmiþ.
Aðlamaktan göz seyirmiþ
Akan yaþý silemedim.

Zayi Ozan nedir çare.
Ayrý düþmek olmaz yâre.
Pare pare yürek pare.
Hüzünlere gülemedim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 19/06/2018 Salý
Yayýn : 23/07/2018 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1176891/

Sosyal Medyada Paylaşın: