Bir melek di tanýdýðým. Bakýþlarýnda mutluluðun,masumluðun okunduðu, O gözler, anlatýlmaz o gözler, Ilýk bir Bahar gibi doldu kalbime. O , bambaþka bir dünya,o kalbimin ýlýk güneþi... O, tek tek di. Dünyamý saran buzlar erimiþti. Ben ; tatlý bahar güneþinin, Ilýk sýcaklýðý ile, sarhoþtum. Simsiyah karanlýklarým, Gökkuþaðý renklerine dönmüþtü. Bu mutluluk içindeyken, Kalbimde bir yerin sýzýsýný duyuyordum... Bu böyle sürecekmiydi ? Ýþte acý bir gerçekle karþý karþýya ben ; Ýþte ayrýlýk çanlarý çalmaya baþladý. Ey kalbimi en derin duygulara En güzel hayallere... Baðlayan Rabbim !.. Ýçimdeki bu ölmez aþkýn Yerini bir gün acý hicran yarasý alýrsa; Kim ilaç olur, Kalbimdeki yaraya.
G.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.