Yaşamın dışında kalan
Yaþamýn dýþýnda kalan
‘bazen kendimde olmadýðým oluyor,
Kendime gelince anlýyorum’
Bir þey alýp götürüyor, kýsa devre bir mola
Bazýlarý ’gittim geldim’ der
Haber gelir rengi sezilmez
Koþar gidersin
Hatýrladýðým
Gözlerimin üstümü ýslattýðý
Bir ses
-biri bunu dýþarý çýkarsýn (acil servis)
Sessiz aðlayýþa yüreði dayanmayan
Gözleri geliyordu havadan süzülüp gözlerime (onun)
Yasak bölgede deðilsem koþup geliyordum
Kimse kimsenin acýsýyla tanýþmýyordu
Kendi telaþýnýn içinde
Sýradan iþlemler görülürken
Bir çift göz üstüme üstümü yürüyordu
Ne zaman ikimizden biri darda olsa
Buna dejavu mu diyorlar ne
Ýçimi parçalayan haykýrýþlar
Aldý götürdü zaman
Artýk sormuyor sorgulamýyorum
Çünkü rüyalara gömdü beni
Parça parça olsa da gördüm haritayý
Sorularýmý cevapladým
(hayatýn bir sihri bir büyüsü var ipuçlarýný verir)
Biliyorum
O gök kuþaðýnýn tüm renkleri parmak uçlarým
Her birinin acýsý sevinci saklý kuþaðýmda
Artýk uðramýyorum kaza mahaline
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.