Şiirlerinde beni anlatma

sensiz birinci Þubata doðru.kaç mevsim,kaç ömür sayacaðýz,uzaklara.artýk gökyüzüne bakmýyorum.
bilirsin bek soðuk olmaz buralarý.üþüyen çiçeklerdir.
ihanetlerin buzulluðu ,üþütüyor olmamýþ toprakta saklý gelincikleri...
benimde yüreðim üþüyor.
bi yaný eksiklik ne demek yaþamda..olmayan yarýnlar beklemek.
dedim ki,Þubata doðru..o,gitti.bi yýl oluyor.
sana çok yalanlar söyledim.üþümeyen ellerimi ýsýt diye.
sadece bi mevsimlikmiþsin.gittin iþte.oysa ben seni,28 kýþ mevsimi beklemiþtim.ömürden fazla,ömürdür.
baþka ömrüm mü var.
doðarken aðlamadýðýný söylemiþtin.yaþarken aðladýktan sonra,ne kýymeti var.
seni gördüm rüyamda.sarý saçlarýný uzatmýþsýn.bi kaç tanede þiir yazmýþsýn ,hayatýnda ilk defa..
þiirin birinde ,benim bi sözümü gördüm.(gecenin çeyreði)diyorsun.benim gecelerim hep çeyrekti.ondandýr bütün sabah ezanlarýný dinlemem.
anlattýðýn Lafonten’in karýncayla ,aðustos böceðine artýk inanmýyorum.bi burjuvayla,proleter asla dost olmaz.
senin kariyerin yanýnda,benim toz toprak,çamurlar içindeki ,iþ bulursam çalýþtýðým gündelikçi iþçiliðim neki..
yinede sana biþeyler býrakmýþým bu sevdadan.
þiirlerini benim gibi yazýyorsun.
ama,biþeyi yapma,
þiirlerinde beni anlatma.
11.01.2010 21:28

Sosyal Medyada Paylaşın: