BİZ İNSAN OLSAK...

uyansak en son sabaha
Görsek ufuk yolcusu güneþi
Bassak topraða yalýn ayak
Açsak kollarýmýzý alabildiðince

Güzelliðin dünyasýnda
bir simiti paylaþsak
Ardýn sýra koþsak
o çok sevdiðin havluda

Vantilatör serinliðinde
Kuþ tüyü
yastýk sertliðinde
uyusa kedimiz
pembe renkli
sandalyemizde

penceremiz açýk kalsa
Bahar havasý dolsa odamýza
Tenceremiz kaynasa
Dolaplarýmýz kitaplarla dolsa

Yitip gidenlere üzülmesek
Kalanlara aldýrýþ etmeden.
dünyanýn çýkan çivisini
Yeniden çaksak.

Çocuklar ölmese
Kadýnlar dövülmese
Hayvanlar korkmasa
Kanat taksak tüm nefeslere
Parmaklýklar ardýnda
Çürüse nefsimiz.

Biz insan olsak
Dünya koca bir vatan.
Dalgalansa
gökyüzünde
Yer yüzünde
Sevgi
Saygý
Ahlak
Biz insan olsak
Geri kalanlar nefessiz kalsa.
Ýþte o vakit yaþanýrdý
Dünya.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Halit Akbaş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

TESELLİ Bana bir tek sen gerek rita Namert Olayım Kadınım’a 'git' EMEKÇİ... VUSLAT’A HASRET Şizofrenik :) Yalnızlık