Allahım'a

Yirmiiki sene önce getirdin beni dünyaya
Küçücük ellerim ve küçücük kalbimle
Layýk gördüðün bu bedenle
Bakýlmaya ihtiyacým olduðunu biLiyordunuz
Dünyadaki en mükkemmel varlýðý verdiniz bana: annemi
Hiç birþeyi anlamazken gülümsemeye baþladým
Sonra parmaklarým, bedenim büyümeye baþladý
Bu kocaman bir mucizeydi
Ýlk sözcük çýktý sonra dudaklarýmýn arasýndan
Sonra öðrenmeye baþladým
Annem ilk sizi öðretti bana
Bizi Yaratandýr O, tekdir, en büyüktür dedi
Küçükken, bazen bir minare tepesi sandým sizi
Bazen de beyazlar içerisinde bir dede
Ama, ama hep inandým
Sonra iyi insan olmayý öðretti annem
Yalan söylememeyi, yardým etmeyi
Büyüdükçe daha da öðrendim sizi
Küçücük kalbim kocaman oldu
Üzüldüðümde el açtým size
MutLu oLduðumda da yine size teþekkür ettim
Verdikleriniz için þükür etmeyi bildim
Vermediklerinizin benim için hayýrlý olmadýðýný bildiðim gibi
Adýnýzý her anýþým içime huzuru doldurdu
En büyük dostum hep siz oldunuz
Kötü günümde hep adýnýzý andým;
Kötü günümde yanýmda baþkasýnýn olmadýðýný anladým.
22 sene önce böyle deðildi ama þimdi:
Adýnýzý her andýðýmda gözlerim dolar oldu
Sizden gelip size döneceðimi biLiyorum
Ve sizi görebilme umudunu hiç yitirmek istemiyorum

sadece yazmak istedim (:

Çocuklara þeytandan bahsetmeyin, akýllarýnda merak uyanýr ...


Sosyal Medyada Paylaşın: