SEN VARKEN BANA...

sen varken bana

ayaklarým yerden,

ruhum bedenimden kesiliyor...



bir saðanak yaðmuru baþlýyor

benden sana

seni özleyen içimle

o yaðmur ki

ikimizi bize ýslatan,

bize söyleten

aþk deryasý....




sen varken bana

yaþamak da

ölmek de

výz geliyor karþýma

ve

ne mecnun

ne ferhad yetiþebiliyor hýzýma...

MESELCÝ
14 MAYIS 2007,SÝÝRT

çýkmayan þiir kitabýmdan...

not:resimdeki eþimdir
foto:meselci yani ben...











Sosyal Medyada Paylaşın: