dur dinle karýþmadan söze sen kendini uzaklaþtýr duyma iþlesin zamanýn duru dudaðý ara sýra öpülüp aðlayacaksýn üzülen özleyen bir akarsu bekleyen bekletilen o
yok hiç aðustos aðacý bilip bilip belirti daðýtýyor akþama güvercinlerin sesi sýkýþtýrýyor mezarlarý çatýlarda týkýrtýlar korkuyorum korkuyorum korkumu anýmsayýp
ben bu hýzlý konuþan günün çocuðu deðilim anlamýyorum zaten olan biteni bir his bulutunu itip duruyorum kendime doðru yaðmura yara yaralý sus çiçeði gibi gülüyorum
cisimleri yönetmek zorundasýn küçük beyaz geçecek biliyorsun sana sonra ay ayný gülümseyecek göðe baðýþladýðý sevgiyi çekiþtirip hatýrlatmak için rüzgarýn söylediðini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.