Burada anlatýlan ise esasýnda, masal bir hikâye,
Deli Dumrul diye biri yaþamýþ zamanýn behrinde,
Kurdurmuþ bir köprü, hemde kuru çay üzerinde,
Baðlamýþ sanki tüm O halký, haraca vede rüþvete,
Köprüyü geçenden üç, geçmeyendense kýrk akçe,
Herkesde fýsýldaþýp sitem etsede, BU NE BE ? diye,
Hiç kurtuluþ yok, mecburen geçilecek istenmesede,
Dumrullar sarmýþ hep etrafý, her biri ayrý köþelerde,
Kaldýrýmlar tutulur þimdi artýk, O köprülerin yerine,
Çantalar kapýlýyor kanlar dökülüyor, göz göre göre,
Ne ocaklar sönüp nice can gidiyor, hemde hiç yere,
Her yer dumrul dolu, köprüler geçilmeyi beklemekde
Dumrul öleli çok oldu, þimdi köprümü kaldý desekte,
Yinede bunlar yaþanýr istemeden, kursaktaki hevesle,
Zalimler ise hep ayný her asýrda, artýk oysa þimdilerde,
icraat devam ediyor, adý dumrul olmasada deðiþse bile,
Onlarý bizler þimdi isteyip istemesek, sevip sevmesekte,
Onlar tahta kurularý kene gibi, hep yanýmýzda çevremizde,
Eeeyy dumrullar yurdu, köprüler kaldýrýmlar diyarý dinle !
Anlattýk bunu kimine sivri sinek saz, davul zurna az diye,
Eeeyy ülkem daha hýzlý adýmlarla, hiç durma yürü ileriye,
Baþýn eðilmesin sýrtýn yere gelmesin, þen olasýn Türkiye !
Evet Dostlar ümidimiz odurki :
Yarýnki umutlar tümü sende, dilek dualar seninle !
Sensin birden o gönlümüzün, hep taht köþesinde !
Dumrullar tükenip de bitsin, kalmasýn belleðimizde,
insanca yaþansýn yeterki ve huzur olsun ülkemizde,
Sen çok yaþa ebediyyen, bayraðýnla kal yüreðimizde !
Halaylar kurulsun üzüntüler dursun, þen olasýn TÜRKiYE !
Yazan : G i Z E M L i K A R T A L
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.