En çok þýmarýklýlýðýný seviyorum O masumca kýrýlan, küsüp sýrtýný dönen, Omuz silken o haylazlýðýný Çocuksu halini onu da çok seviyorum.
Gölgesine sýðýnýp Dünyayý unutuyorum çoðu zaman, Korkusuzca bakýyorum etrafýma Elini sýmsýký tutarak Dönüp gittiðinde Öyle bir aþk býrakýyor ki ardýnda, Dönene kadar nefes almýyorum.
Her bir halini ayrý seviyorum, Bölünerek çoðalýyor sanki içimde aþk Ýzbe, karanlýk ve yok olmaya yüz tutmuþ Mahalle aralarýnda yaþayan Þairlere dönüþtürüyor beni.
Yalnýzlýðýmda kalem, sen gelince de ýþýk oluyor, Bakýþlarýma doluyor ve her gördüðümde Usanmadan ýþýl ýþýl bakýyorum sana, Görebildiðim kadar çok seviyorum Sevebildiðim kadar görüyorum dünyayý.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.