NAZAR BONCUĞU 7
Ertesi günü oldu,biz kafe’de buluþtuk
Ýlk önce el sýkýþtýk,daha sonra konuþtuk
Kafe’nin köþesinde,kuytu bir yer aradýk
Meðer kafe bomboþmuþ,ancak farkýna vardýk
Sevdiðimle birlikte,oturduk bir masaya
Bana sorarsan eðer,san ki gittim uzaya
Dedim ki adým Ferhat,sizin ki Þirin midir
Öyle deyince güldü,Dedi þirin deðildir
Onun adý Reyhan mýþ,böyle söyledi bana
Ona olan sevgimi,anlattým hemen ona
Dedi Ferhat bey bende,seni beðeniyorum
Onun için bakkala,severek geliyorum
Bunlarý iþitince,benim endiþe bitti
Kýz bunlarý söyledi,sonra da çekip gitti
Þimdi ben uçuyorum,inan ki sevincimden
Hoplayýp duruyorum,oturduðum yerimden
Gönlümün Reyhan’ýna,söyledim sevdiðimi
Bilmiyorum ki eve,ben nasýl gittiðimi
Dünyalar benim oldu,o karþýlýk verince
Bende sevgine karþý,boþ deðilim deyince
Coþkun bir tay gibiyim,duramýyorum artýk
Bu ilk buluþmamýzda,müspet adýmý attýk
Þimdi geldik bu iþin,bir diðer yarýsýna
Bundan sonrasý kaldý,aile arasýna
Bakkaldan gelir gibi,ekmek aldým yanýma
Babam duyunca bunu, okuyacak canýma
Evde ailem bana,sordu hep bir aðýzdan
Hayrola bu aralar,çýkmaz oldun bakkaldan
Birden ben telaþeyle,bahane mi düþündüm
Babamýn bana dönük,bakýþlarýný gördüm
Ne diyebilirim ki,sonu yoktur yalanýn
Bakalým ne söyledim,tabi arkasý yarýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.