KIRLANGIÇLARIN GÖÇÜ

KIRLANGIÇLARIN GÖÇÜ

Kara bir toz bulutu misali
Çöktü þehrimin üzerine hüzün
Ne bir ses veriyor kaldýrýmlar
Ne de bir kývýlcým çakýyor gülüþün
Güneþe pusu mu kurdu düþler
Bir ýþýltý göstermiyor artýk yüzün

Bir yaným kal diyor sus!
Bekle ve sabret!
Göm düþlerini karanlýða
Bir yaným kalk diyor haykýr!
Oysa bilmiyorlar...
Ýçimde binbir kanatlý kýrlangýçlar göç ediyor
Atlas renkli yarýnlarýma...

Soldu mu doðanýn rengi
Neyin nesidir bu kasvet
Savrukluðuma çarpan rüzgarlar,
Bir selam getirmiyor artýk...
Ruhumu çalkalayan dalgalar,
Yön vermiyor çýtasý kýrýlmýþ yelkenlime

Yaðmurlar gri yaðýyor þafaklarýma
Suskunluðum huzur vermiyor artýk...
Oysa çocukken huzur verirdi
Toprak kokulu sarhoþ yaðmurlar
Sýcak battaniyeye sarardým umutlarýmý
Ekmek arasýydý hayallerim
Küçük ve yalýn...

Küçük bir vefasýzlýk ya da kalp kýrýklýðý
Nasýl da koparýp atýyor bir anda hayattan
Her defasýnda nasýl da kanýyorum
Aldatacaðýný bile bile masum bir gülüþe

Þimdi ne zaman huzur arasam
Yüreðim bir çocuðun yüreðine sýðýnmakta
Ne zaman susmaya çalýþsam
Beynimde çýðlýklar çaðýldamakta

Ölüme ölesiye sevdalý
Yaþama bunca aþýk olabilir mi insan?
Her gün ölüme açýp kapýsýný
Her gün aþkla yaþar mý hayatý...

Oysa bilmiyorlar...
Ýçimde binbir kanatlý kýrlangýçlar göç ediyor
Oysa bilmiyorlar...
Hayaller bitiyor...
Aþklar bitiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: