İLLAKİ GEL
Ey yar!
Gözlerindeki cennetin gurbetindeyim.
Nazende bir çiçek sanki bakýþlarýn,
Hüzünlü , biraz da korkak.
Zaman dökülüyor ömürden yaprak yaprak,
Neredesin?
Ýllaki seviyorum diye haykýrmak mý gerekir?
Hüzün sýzýyor gözlerimden anlasana...
Biliyor musun?
Hala seni düþünüyorum geçen zamana inat.
Sen de beni düþünüyor musun, kýrýldýðýn her anda.
Gel!
Baðrým senindir yaslan hadi.
Küf kokan sevdalara inat,
Aþýlamayacak sandýðýn duvarlarýný yýk gel!
Ufacýk bir serçenin yüreði kadar masumdur bu aþk...
Gururu, inadý kýr gel!..
Bülbülünü özleyen gülün sancýsý bendeki.
Azalýyorum, eksiliyorum, tükeniyorum.
Ve üþüyorum ýssýz gecelerde,
Korkuyorum...
Minicik yüreðimde, gökyüzü kadarsýn.
Sen de bunun farkýndasýn...
Kelimelerim tükendi, dermaným yok,
Aþk cesaret ister,
Ya gel tamamla beni,
Ya da gel savur at küllerimi...
Ýllaki gel ey yar...
Ýllaki gel!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.