DUR YOLCU !
DUR YOLCU !
yaþamak zorunda kaldýgým bu dünyada,
kimin eli,kimin cebinde, anlayamadým.
Ýnsana yetmeyen nedir,nedir bu sefil açlýk,
bu kadar katý ve korkunç duruþda nedir!
belli ki geri dönüþü olmayan sona gidiyorsun,
Ýnsan ömrü çok kýsa bu alemin, ey farkýndasýz
bu kadar katý ve ýsrarlý nefretin nedir,hayýrdýr !
öyle zor ve öyle hakir ki zaten bu zor yaþam,
birde utanmadan ey insan!sende kahrediyorsun.
sanki bir kiyamet ki koptu kopacak gibi vahim,
Ýnsan denen bu cehennemler ne istiyor bilemedim.
insan bir ilahi durus esasen,sevip saysan ya mel’un,
zaten bak kýyamet koptu kopacak, görmüyorsun.
bak sende bu alamettesin, görmüyormusun.
cehennem nedir diye sorarsan, eger bana,
diyorum,cehennem,,iþte insan, iþte insan..
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.