Fısıltılar

zemheri gülü gibi kanayan mevsim
ellerimde daha derin çizgiler

topraðý havaya savuruyorum
olmak adýna coðrafya içi

tutunmak geçmiþin aðusuna
babil’den kopan dilimle

geriye doðru sürdüm fillerimi
orman gittikçe büyüyen

rüzgarlara ver aklýmý zaman
dýþýndan duruyorum çizgilerinin
tam olarak buradayým
Sosyal Medyada Paylaşın:

sehran Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

şahman Uzaklarda Kalan Şehirler yılgın otu Sehran firâk mektup yalnızlık gozaltısı jamais vu Sabahın makamı uykuludur Geceye çözelti