Usandım

Sanma ki dünyayý bir cennet sandým
Çile þerbetini sunar durmadan
Gözlerimin sellerinden usandým
Kap kara bulutlar döner durmadan

Sessizdir cýðlýðým cihaný yýrtar
Zifiri karanlýk üstümü örter
Küller korlandýkça gönlümü tartar
Sinem de bir alev yanar durmadan

Doðan hergün binkez canlar veririm
Gün aþarken yere akar eririm
Gece baþlayýnca ben de çürürüm
Ecel omuzuma biner durmadan

Ýçimi daðlarken bu derin hüzün
Tebessüme hasret marurdur yüzüm
Kader yüzümüze bakar mý bizim
Hayatým tersine döner durmadan

Ömrümü tükettim hep yana yana
Ne deyim ben þimdi bilmem ki sana
Söyle yalan dünya cennet mi bana
Dostlarýmýz bile kýnar durmadan

Zannetme ki ben bir tuðba dalýyým
Kul Garib’im dert baðýnýn gülüyüm
Soruyorsan iþte nasýl oluyum
Ýçimde yaralar kanar durmadan

Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın: