KADIN YAZARSA

Kadýn, yudum,yudum içer
Omzundaki yükün demini
Þaraba dönüþür, denize dökülen gözyaþlarý
Buzullar bile soðutamaz, yanmýþ yüreðini
Susku vurur diline
Kan damlasa da yüreðine
Nerde duracaðýný, bilir kadýn

Kadýn yazarsa, sergiler sayfalara gülüþlerini
Ýçinde yangýnlar yokmuþ gibi
Çýðlýðýný içercesine, susar kadýn

Çýplak gökyüzüne mavi atlas giydirir
Renklere boyamaya çalýþýr kara yazgýsýný
Kýsýr döngülerinde zamanýn
Kýrar kelepçelerini acýlarýn

Teninde mor acýlar
Yüreðinde kavruk bir zaman
Ona durur tüm yýllar
Yasak hüküm giyinmiþ bakýþlar
Salaþ mevsimler içine dolar
Gözlerindeki hüzne aldýrmadan
Hüzünleri katýk diye ekmeðine, banar kadýn

Kadýn yazarsa, en acýsýný yazar hayatýn
Kahramaný kendisidir besbelli
Unutulmuþluðun sesi kulaklarýnda
Sinsi sýrlar avurtlarýnda
Ar perdesi bakýþlarýnda
Sürgün aðýtlar dudaklarýnda
Ýçin,için yanar ama hiç belli etmez ,susar kadýn


Acýya çalýnca ýslýklarý rüzgarlarýn
Avuçlayýp asar yamacýna bir daðýn
Elinde tuttuðu taþý kum eder sabrýyla
Açar kanatlarýný sevgi þavkýnda
Mavi bir gülümseme dudaklarýnda
Büyüterek umudunu,tutsak duygularýný ,çözer kadýn



HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: