İSTANBUL ZORMUŞ

hani gel demiþtin ya bana
bende yýllarý peþime takýp , apar topar gelmiþtim
ve ilk þiirimi bu þehirde yazmýþtým
demek ki gelmekle ve yazmakla olmuyormuþ
zira Ýstanbul zormuþ



bu akþam kendimle barýþacaðým
yada dergaha uðrayýp muhabbete takýlacaðým
kim bilir?
bakarsýn kendimi Emin önünde balýk ekmek kuyruðunda bulurum
ihtimali pek zayýf ama
belkide asabým bozulup
ne var ne yok götürürüm



ey Ýstanbul
kayde deðer varmý bir durum
ýrak dur benden ýrak
sende sýnýfta kalmasýn umudum



git gözlerin kalsýn benimle
git sözlerin yer etmesin beynim de
vede teninin kokusu iþlemesin iliklerime
bu zifiri karanlýkta
bu yýðýn yýðýn maval anlatýmda
bana bu kadar meþgale yeter
yeter ki sensizlik harita çizmesin bedenimde
yeter ki tadýn nüksetmesin dilimde



en fazla yüreðimde ölürsün
en çok eþkim de boðulursun
yüreðimi yakarým
eþkime kör tapa takarým
gönlümün sarayýnda gömülürsün







Sosyal Medyada Paylaşın: