Tüm hengâmeye aldýrmadan yaþar Sessiz, vakur ve tutkundur þehir Milyonlara bölünmüþ bir ciðer Çöl tanesi kadar hücre, nefesini çeker
Adýmlar, bedenler ve eller Sürtünerek, koklayarak alnýndan öper Bin bir geceye mahsus hikâye ve rivayet Her birini baðrýnýn mavisinde besler
Güneþ doðar, söner cadde ve sokak Tabanlar gezer bedeninde; bir bak Çiðnemedik kalmaz, yüzünü bir kul Hazarfen misali, uçur beni Ýstanbul…
Cami, çeþme, medrese, türbe Takýlarý serpilmiþ, incileri gökte Sarsýyor gören gönülleri ince bir minare Secde eder þehir, alýnlar yerde
Güfte, melodi, ikram ve safa Uzanýyor ve doðruluyor; Galata Sultanlarýn kalbi atýyor, gönlüme hulul Bir sen gir içeri payitahtým Ýstanbul
Mevsim atar, kalp durmaz, iþler zaman Yeni nesillere süslenir, tazedir mekân Lisan, renk, inanç ve vicdan Gir sýnýrýma nas, kör olana her yaným zindan
Vakit ikindi, yemin ediyor Yaratan Taþýn çemberinde “huzurda” Hamid Han Son sefere ilerlerken vapur ve insan Gökyüzünden þehre, çöküyor katran
Sýrtýmda Süleyman, giriyorum Aða kapýsýndan Önümde “öküz geçidi”, solumda Eyüp Sultan Parmak ve aya yürekte, gözler ayaklara düþmekte Ýstanbul baþýný karanlýðýn yüreðine gömmekte
Önce kandil yanmalý sonra cadde Sessiz ol þair kedileri ürkütme Aksiyonu tükenmeyen bir mýsrasýn “Ýstanbul, Fatih’e yar, Fatih’e diyar olansýn”
Fecir vakti göz kýrpýyor yelkovana Su þýrýltýsý aksediyor meydanlara Bir bir yanýyor ýþýk, selamýn sonunda güneþ Var mýdýr Ýstanbul’a denk gelecek bir eþ
Tek sýnýra denk gelse âlem Baþ þehir olmaya mahkûmsun Ýstanbul Düþmüþsün Peygamberin diline bir kez; Beþ vakit deðil, her vakit “Bir Fatiha’ya muhtaçsýn Ýstanbul”
Not: Fotoðraf Fatih DAÐLAR’a aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihderman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.