Düþlerin bile suskun kaldýðý günlerde
Sen bütün kalbinle çýðlýk atýyorsun
Neden biliyor musun?
Gelincik çiçeklerinin açtýðý topraklarda doðmuþsun çocuk
Topraða isyanýn bundandýr
Umudunu yitirmemen bundandýr
Daðlarýnda mor menekþeler açtýðý zaman
Yapmacýk olamaz ki gülüþlerin bilirim
Yürektendir, candandýr
Bakmazsýn karabulutlarýn þýmarýk sarhoþluðuna
Bilirsin ki;
Ufacýk bir yel çýktýðýnda
Kaçýþlarý, daðýlmalarý bir andýr
Sýký tut çocuðum sýký tut
Sarýl umut aðacýnýn gövdesine
Ve sen olanca hýzýnla baðýrmaktayken
Sesin yankýlansýn dört bir yana
Öyle yankýlansýn ki çocuk
Çelikten kafesler bile
Yerinden oynasýn
O aðaç ki çocuk o aðaç
Öyle bir kök salmýþtýr ki bu topraklara
Rengarenk çiçeklerin ortasýnda
Yýkýlmaz bir kale
Hele bir bahar mevsimi gelsin
Nasýl coþar seyreyle
Hayat bu iþte çocuk hayat bu iþte
Teslim olmak yok kötü gidiþe
Ekmeðin, aþýn, yarýnýn kadar
Kutsal olan yaþam kavgandýr
Her þeyden daha deðerlisi
Ve en önemlisi
Sað olan candýr.
Canýn sað olsun çocuk canýn sað olsun