Ölürken yaşamak

Tek sorun varlýðýmýz
Belkide,
Ölmeliyiz en güzelinden ?
Kalmasýn,
yarýnlarda aklýmýz;
Can verip,
yeþermeliyiz yeniden.
Eðriden doðru,
doðrudan eðri
Olmaz
Sorgulamak,
yorar beynimizi.
Uzanmalýyýz,
boylu boyunca;
Topraðýn en hasýna
Gökyüzü
almalý ruhumuzu
Sararmalý otlar
Yaðmur yaðmalý.
Yeniden
Yeþermeli tohumlar
Yarýnlar
daha güzel olacaklar.
Vurup çýkmalý kapýyý
Sokaklar sahipsiz
Gitmeli kuytu bir köþeye
Yalnýzlýðýmýza içmeli
Kadehler deðmeli umuda
Aþkýn gözünden düþmeli
kalkmalý yeniden
Dünya döndükçe
Ölmeliyiz
Öldükçe
Yaþamalý
Zaten
Kim anlar ki
Kendinden baþka
hamalý.



Sosyal Medyada Paylaşın:

Halit Akbaş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

TESELLİ Bana bir tek sen gerek rita Namert Olayım Kadınım’a 'git' EMEKÇİ... VUSLAT’A HASRET Şizofrenik :) Yalnızlık