Köye Dönsünler

Hasretten, kederden, çöl sýcaðýndan,
Sararýp solanlar köye dönsünler.
Mýsýr ekmeðinden, tere yaðýndan,
Ýcazet alanlar köye dönsünler.

Gönüllerde umut, dilde þarký yok,
Birçoðunun iþi, evi-barký yok,
Hele varoþlarýn köyden farký yok,
Çadýrda kalanlar köye dönsünler.

Gurbette dað daðdýr gam, keder, tasa,
Bayramlar, düðünler döner hep yasa,
Damada, geline sýðýnmaktansa,
Emekli olanlar köye dönsünler.

Gökyüzüne baksan kuþ göremezsin,
Uykularýn kaçar, düþ göremezsin,
Hiç kimseyi mutlu, hoþ göremezsin,
Gazaba gelenler köye dönsünler.

Parasýz kalmak zor, susuz kalmak zor,
Bankada, revirde sýra almak zor,
Büyük þehirlerde mezar bulmak zor,
Vadesi dolanlar köye dönsünler.

Elinin üstüne baþýn koyarak:
Bir aðaç altýna özlem duyarak.,,
‘Ah þimdi ben köyde olsam’ diyerek,
Hayale dalanlar köye dönsünler. .

Adalet köyde var, barýþ köyde var,
Sevgi ve güvende yarýþ köyde var,
Þölen, þenlik, þükür her iþ köyde var,
Þiddetten yýlanlar köye dönsünler.

Yanýk Ozan der ki yanýyor içim,
Köyde ben aðaydým, kentte bir hiçim,
Asgari ücretle olur mu geçim,
Isýrgan yolanlar köye dönsünler.
Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: