Yabancı Sokağım

Yürüdüðüm sokak yabancý bakýyor bana,
Yerlerde biten otlar, komþu evin çiçekleri,
Bakkal Kazým efendi, çýraðý öksüz Veli,
Sanki bir film þeridi gibi akýyorlar gözümden...

Buz bakýþlarým derinden bakýyor manasýz,
Çocuk gibi küstüm, salýyorum yaþlarý
Bir avuç huzur var mý bu hayatýn yolunda
Kurak kalan kaderime su serpilsin artýk...

Kaç kitap yazýlýr bilmem bu dertli gönülden
Kaç satýr karalanýr bu keder kokan deftere
Kaç sayfalar yýrtýlýr bu acý yüreðimden
Dað sessizliðine bürünür hemen dertli gönül...

Kýrýlgan olmuþ ömrümün kalan zamaný
Boðuluyorum hepten ben, sýð sularda
Tutulmayan elimle tutunmalýyým hayata
Bir kayýp sayfayým ben, kara anýlarda...


Çaresizlik sardý, kalýn yýkýlmaz duvar oldu
Aldý beni içine,mahkum oldu bu yüreðim
Sesim yankýlandý, dört taraftan savruldum
Bir mum ýþýðýna hasret kaldý gözlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın: