Umutlarým yok oldu yýllar geçince bir bir
Ne hayattan tat aldým nede varlýktan imir
Düþlerimi yitirdim evelim oldu ahir
Yokluktan kýsmet çaldým gün yüzü göremedim
Kaydý dilek yýldýzým çakýldý okyanusa
Altýn gümüþ beklerken el aktým bakýr tasa
Kýtlýk ana maddesi bende ki anayasa
Çile kederle doldum gün yüzü göremedim
Mabud kesti rýzkýmý bütün çabam boþuna
Faydasý yok nimetin Mahmut katsa aþýma
Neticeyi anladým varýrken bu yaþýma
Artýk olura saldým gün yüzü göremedim
O hüsranlý mazinin anlatsam neresini
Kuruyup su görmeyen çatlamýþ deresini
Ardýndan ah çektiðim bereket zerresini
Daha zihnimde sildim gün yüzü göremedim
Kýrk yýl yüze gülmeyen hain felek güler mi
Körlediði diþliyi kýsmetine biler mi
Amacý kötülüðün iyilikler diler mi
Bütün þevkimden oldum gün yüzü göremedim
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.