Sen bilemesin ayrýlýðýn yakan hasretini , Sensizlik yaðmur olup dökülür kirpiklerinden... Eski günleri özlersin , akþamlarýn kýzýllýðýnda. Sonsuz bir uykudur gözlerinde zaman; Yaþamak böylesine aðýr gelecek sana, Bir bir sönecek yýldýzlarý gökyüzünün. Çiçekler eski rengini , þarkýlar ahengini yitirecek , Sensiz...sen yokken !.. Aþkýn ,kalbimde korlarla yanarken ; Sensiz geçen zamanlarým , ýþýksýz ve karanlýk. Iþýksýz mý dedim ?... Iþýklar her yerde , Aydýnlýk belki !.. Ama benim karanlýklarýmý aydýnlatamýyacak. Aðlamak , gönlümün tek tesellisi , Perdelerini açmýyorum penceremin... Güneþ doðsa ne çýkar Yaðmurlar yaðsýn Bahar gelsin ! ne çýkar... Sarý bir hüzün var evrenimde Gözlerimde Sonbaharlar.
Günay K. K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.