Ömrümün Kırgın Çiçeği Sevdam
Aþk, ihtiras mýydý bende
Hayattan ne beklemiþtim ki ?
Aþkta ne bulacaktým, yaþarken
Hayat geçip giden zamaný geri getirmiyor ki
Kaybettiklerimi geri getirsin
Kendi ellerimle yýkmýþtým ben
Kalbimi söküp attým,kaderimi ben çizdim
Geçmiþimi çýkardým içinden, anýlarýmý silerek
Sevdanýn kýrgýn çiçeklerini arýyordum
Kýrýlan kalpler için
Ömrümün kalan kýsmýný gömerek
Aþkýn,elemi sarmýþken içimi
Sormadýn ki ;
Sevdanýn kýrgýn çiçeðini
Yüreðime çöken acýyý gözyaþlarýma býrakýrken
Aþký kutsal bilmiþtim kýrýlmasýn diye saklayarak
Kýran benmiþim aþký,kalbime ihanet ederek
Yoruldum,kýrýldým,býktým
Ýçim kaldýrmýyor hiçbirþeyi artýk
Ölüm kurtuluþ mudur diyerek bekliyorum
Ayrýlan gözyaþlarým gözlerimde durmazken
Kutsal saydýðým herþeyi kaybederek yýkýldým
Ýnsan sevmek için çok þey yaparmýþ,
Kaybetmek için de daha çok þey
Belki de uzaklaþmak gerekir bulunduðun yerden
Unutmak için
Ömrün kýrýgýn çiçeðini bulmak için....
Çerkez kýzý
08.07.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.