Anne ölmeden önce dinle beni bir defaI
Ne yaþadý, haberin oldu mu ciðerinden?
Vefayý etmiyorum, etmem m ü d a f a a
Vicdanýmý söktüler iþkenceyle yerinden
Kimi sevdiyse kaçtý, garipten köþe bucak
Herkes tam iki yüzlü, kalbim ölüyor anne
Boþ mu hâlâ kuzunu hiç almadýðýn kucak
Bari ölmeden beni, bir kez sevmeyi dene
Bir mezar çukurunda, uyumak istiyorum
Takati yok, yürümek zor geliyor gölgeme
Yük olan cesedimi, ben yumak istiyorum
Gözyaþýný su diye dökeyim her bölgeme
Özledim, bir deðerim olmadý isyaným var
Vefaya taptým, secde ettim, baþým ezildi
Ey ýstýraplý bülbül sus, benim figâným var
Senin deðil; þu kalbim kurþunlara dizildi
Annem, bütün suç sende, unuttun bebeðini
Sevmedin ve namerde, muhtaç eyledin beni
Neyle kestin söyle ya, bu »piçin« göbeðini?
Sormadýn, terk ettiðim günden beri bedeni.
Ben nice evlat gördüm, cehennemdi anneye
Kusurum neydi sana; yüzünde kara mýydým?
Vallahi hiç düþmedim, dama, mapushaneye.
Söylesene içinde dert miydim, yara mýydým?
Millet baðrýna bastý, kuzum evladým dedi
Merhametsiz, anayý hor gören mahlukunu
Kimi de borcu, namus, mal satarak ödedi
Her gün gözyaþlarýyla, temizledi bokunu
Þimdi neden namerde muhtaç ettiniz anne?II
Katil, hýrsýz, yalancý deðildim, hiç olmadým
Niye sahip çýkmadýn? Söyle tek bir bahane!
Dilenecek kadar da, dosta muhtaç olmadým
Vermediðin sevgiyi el kýzýnda aradým
Her gülüþü gözüme çerçeveledi hayal
Sonunda billahi ben inkisara uðradým
Hiç sevilmediðini bildiði halde bu mal
Ýnsanlar sevgi, þekat aramýyor, öðrendim
Daha iyisi var mý herkes bunun derdinde
Kirli bakýþlarýndan, hislerinden iðrendim
Gözü yok kadýnlarýn insanýn en merdinde
Emek vermeden sevgi beklemedim ellerden
Bir adým gelene, bin adým gittim her zaman
Gülüþ beklemedim su vermediðim güllerden
Aramadým derdime, dostun dýþýnda derman
Yok vallahi billahi yok vefanýn deðeri
Görmedim ahlakýna hayran olan birini
Daha cazibelidir, namussuz ve serseri
Bilen yok tallahi yok, sadakat tabirini
Neden insanlar böyle? Her suç bende galiba
Düzüm ben ne virajým var ne de kavislerim
Aþkýmda, dostluðumda yoktur þüphe, acaba
Samimidir »kalbimden« göze çýkan hislerim
Anlamadým dünyayý, sen anladýn mý anne?
Ýnsan ne ister? Düþün taþýn, eller yine boþ
Ne olur ya ölmeden, kuzum demeyi dene
Dile ne acý gelir, ne de ruhuna nahoþ
“El kýzý” demez belki ama sen, sen anamsýn
Mezarýna koyarsam güller caným der misin?
Unutma ki yine de benim gül-i ranamsýn
Kabrine kapansam yandý sol yaným der misin?
S / ÂYE 9 HAZÝRAN 2018 / ESKÝÞEHÝR