Evlâdım

Sen yoksun baðýmýn gülleri soldu
Hazanda kalmýþým bilsen evlâdým
Hasret benim için tozlu yol oldu
Ansýzýn çýkýp da gelsen evlâdým

Kýnalý kýrlangýç uçmaz vuruldu
Deprem oldu fay hatlarý yarýldý
Sabýr deðirmeni oda yoruldu
Birgün þu kapýyý çalsan evlâdým

Annelik ya hayalimde sararým
Uçan kuþtan bile seni sorarým
Her sabah rüyamý hayra yorarým
Gelip þu gönlümü alsan evlâdým

Gözler kan çanaðý firarda dizler
Yürek korlandýkca bedenim sýzlar
Nasýl bir kýþ oldu baharlar yazlar
Buz tutan gövdemi bulsan evlâdým

Yusuf’un kuyusu baðrým derindir
Her namazda dualarým senindir
Kýr þu inadý da gayrý sevindir
Bir nefes içime dolsan evlâdým

Ah yavrum bir bilsen dünümü günü
Ben nasýl çözerim bu kör düðümü
Sen zanneder oldum her gördüðümü
Anlarsýn yerimde olsan evlâdým

Kul Garib’im can katansýn canýma
Bu hasretlik dokunuyor kanýma
Uçarak gelirim senin yanýna
Yeter ki bir selâm salsan evlâdým

Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın: