YAVRUM

YAVRUM

Çocuksuz bir hayat zehirden acý
Kopardýlar seni ana dan yavrum
Baðrýmýza taþ basmakla olmuyor
Sensýz bu insanlýk öldü bil yavrum

Ben hayata küstüm gülemiyorum
Nasýl anlatayým bilemiyorum
Bütün evren bu gün semah dönmüyor
Ýnsanlýk çöplüðe düþtü bil yavrum

Anlatmaya kalksam yürek dayanmaz
Ona fýrsat veren insan olamaz
Azalmiyor çoðalýyor hiç bitmez
Gayrý canýmýzdan býktýk bil yavrum

RONEDÝ eðitim verilmelidir
Gelecek nesiller kurtulmalýdýr
Analar son sözü söylemelidir
Bizde söz tükendi bitti bil yavrum
Sosyal Medyada Paylaşın: