DEMIYECEGIM

Elli yildir her an milletti is’im
bundan boyle millet demiyecegim
dokuldu agzimda tamamen dis’im
bundan boyle millet demiyecegim

dedimki bu millet aci cekmesin
yarali bir ceylan gibi sekmesin
aglayip gozundan yaslar dokmesin
bundan boyle millet demiyecegim

dusupte yerlere hic surunmesin
elem’e keder’e hic burunmesin
perisan bir halde hic gorunmesin
bundan boyle millet demiyecegim

ne yaparsa yapsin bana ne gayri
cikip dursunlar hep yokus’u bayri
kafalar bir ayri beyinler ayri
bundan boyle millet demiyecegim

elleriyle gider atas’a har’a
gorerek baqglaqnir yilan’a mar’a
dussunler bana ne hepside dar’a
bundan boyle millet demiyecegim

hoslanirlar hepsi semden zehirden
gozleri farksizdir irmak nehirden
kovulacak hepsi koyden sehirden
bundan boyle millet demiyecegim

bana ne gardasim dokuz dogursun
sulukler hep kanlarini sogursun
hepsi birden avaz avaz bagirsin
bundan boyle millet demiyecegim

kor olamaz kor kor insan bu kadar
bunlar kendisini kimlere adar
calismiyor artik kimsede radar
bundan boyle millet demiyecegim

bir tepmede ben vuracam dusene
odun atacam atastaq pisene
dertler ile dolup dolup sisene
bundan boyle millet demiyecegim

garg oldular zulme gam’a zillete
kendi ayaklari ile illete
sitem ettim isyan ettim millete
bundan boyle millet demiyecegim

memleketin hali yaandir yaman
cunki bu millette kalmadi iman
ozanca yazdim ben cizdim her zaman
bundan boyle millet demiyecegim --------NIHATTAN



Sosyal Medyada Paylaşın: