aşk bu sendeki değil
bir þarký tuturmuþum ýslýklý ezgilerden
hüzün dolu yanlýzlýk dolu
zaten benim mutlulukla söylenmiþ hangi þarkým oldu
hani adýmlarýnýn atýþýnda bir titreme vardýr ya adý korku
iþte hep öyle yürüdü ayaklarým bu yolu
gittiðin gün yokoldu varolan bir kaç ümit kýrýntýsý
bir parça aþk belasý gittiðin gün gitti seninle
bana kalan hasterin oldu
bana kalan hasretinde yaðmur yaðmur yüreðime doðdu
o yüzden belkide sevmiyorum ne yaðmuru ne toprak kokusunu
ben hiç cevaplayamadým seviliyormusun ? sorusunu
olsun be cennet gözlü þeytan sevmek yinede seni severken güzel
bir sarp kayalýktan attýn hayallerimi
bir göl kenarýnda kaybettim bütün isteklerim
hoþça kal deyip uzaklaþýrken götürdün benden seni
uçsuz bucaksýz engin bir isyanýn içindeyim þimdi
kýzmýyorum sana affetmiyorum ama bir tek bedduam bile yok anla
hani belki dönsen yine kanarým bakýþlarýna
aþk gururu yeniyor malesef bunu anla
yýkýk kentleri var kalbimin senden arta kalmýþ
haince bombalanmýþ kýrýk aþk hikayem var benim
fýrtýnalarým var yüreðimde nefretle esen
hep tekettiler beni hayallerim ve sen
aþk bu sendeki deðil bu bir yangýn telaþý
bu bir hesapsýzlýk savaþý
bu deðil hayallerimde süslediðim sen
bu deðil mutluluk bestem
beni ne hale getirdiðini gelsende bir görsen
þimdi hoþçakal yýkýlýþým hoþçakal bakakalýþým
piþmanlýðým düþmanlýðým
yaþama kaynaðým evet þimdi sen hoþçakal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.