Bak Sayýn Tanrým: Vicdan konuþunca; Tanrý konuþsa duyulmaz! Muhammed’e zeval olmaz; Kan bir böðürtlen lekesi endiþesiyle -kururken ellerinde bir halkýn.
Bak Sayýn Tanrým: Kan kaybýnýn hiçbir önemi yok An kaybýndan ölür genelde, -çocuklarý bu coðrafyanýn. Allah yok!? Peygamber izinde!? Ayetler, yakýlmýþ bir köy camisinin külleri arasýnda... Sen söyle Yâ Ýbrahim! Ateþten kaç gömlek daha biçilebilir kavmine?
Bak Sayýn Tanrým: Üstümde ne var ne yoksa çýkardým, -Hazýrým! Öl desen koþacaðým...
(Kemal KURKUT Anýsýna...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
idoloji Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.