ANORİKSİYA GÜNLÜKLERİ

ben seninle topraðý yeþerten tohum
ben seninle ýrmaklarýn pýrýltýlý sularýnda
derin bir dehliz
durmadan büyüyen anafor olmak isterim


derin vadilerde rüzgarlarýn kanatlarýna al beni
yabani zeytin aðaçlarý gibi aþýlanmýþýz yabancý bir dala
ben seninle vadilerin kucaðýnda mavi bir ülke olmak isterim
kararsýz akan nehirlerde yýkamak isterim kirlenen bir gölün yazgýsýný

zamana karþý direnen ahþap evler
açýk müzayedeye çýkmýþ postmodern aþklar
antika bir hüzün lirik bakýþlar cumbasýnda
camlarý buðuya kesmiþ pencerelerin yaðmurlarý gibi nicedir yaþam
en güzel çayý demleyen çarþýlarda oturup
edip cansever okuyacaðýz yitip giten maviliklerimize
yitirme mavi umudu
yaþam belkide genç bir kadýnýn anoriksiya günlüðüdür


ben sende güneþin son ýþýklarý vururken sulara
rüzgarýn kanatlarýndaki kuþlarý yaraladým
sevmezdim seni bu kadar
elimi kana bulayan kýrmýzý dut aðaçlarý olmasa


tan aðarýrken bekle beni
kam kadýnlarýnýn tinlerine sinen gizemlerle
gittikçe büyüyor içimdeki nehirlerin anaforlarý
evreni anlamak üzerine þiirler yazýyor seyyah þairler
bir uzay teleskopu ile bakýyoruz ardýmýzdaki gezegene
çocuklarýn çemberleri kýrýk sokaklarda
beyaz bisikletler devrik patikada
gözlerinden kararsýz bir nehir akýp gidiyor öylece

bilirsin bütün ýrmaklar denize ulaþýr
ulaþmayan tek sensin nehir saçlý sevgilim
seninle gölyazýda aðlayan bir çýnar olmak
rüzgar kanatlý atlarý çaðýrmak yeniden
geçmiþ hatýralarýn aðýrlýðý sulara vuruyor
gittikçe büyüyor içimdeki nehirlerin anaforlarý
yaþam belkide aðlayan bir çýnardýr

yaþam kararsýz bir nehirdir
denizlere ulaþmayan
yaþam bir aysberge çarpmaktýr
parça parça denizlerde ilerleyen
belkide genç bir kadýnýn anoriksiya günlüðüdür

yaþam belkide yalýyarlardan
vuslatý olmayan sevdalarý atmaktýr

Ömriye KARATAÞ
06.07.2018

Sosyal Medyada Paylaşın: