Baba tut elimden Beni çocukluðuma götür Hadi yine eskisi gibi Tara saçlarýmý Sar kollarýna öp sev Yine dizinde oturt Beni O küçük kýza götür Götür bir daha gelmeyim… Tut ellerimden tut baba Uçurumun kenarýndayým… Ýtildim kakýldým düþtüm Düþeceðim uzat ellerin Baba yüreðim alazlar da Yandý! Yanýyor! Sevda çöl dedin… Dikkat et dedin Bir an için unuttum sevdim Baba sevdim iþte, Þimdi çöl ortasýnda Yalnýzlýðýmla susuyorum mutluluða Beni çocukluðuma götür hadi… Öyle taze ki Aþksýz kalmýþ fidan gibi Daðlara eðmez baþým Duymaz olmuþ kimseyi kulaklarým Ne karaca oðlan türküsü Ne de kýzýl ýrmak süsü Nede yozgat sürmelisi Doðrusu beni çocukluðuma götür Kaderim kýymýþ bana Acýlar þýmartmasýn beni Sen þýmart beni sen baba Merve Çaðlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.