Rüzgâr aðlýyordu duydun mu?
Savurup saçlarýný sahilde...
Çýplak ayaklarýyla dolaþýrken kumlarda,
Uçuþuyordu etekleri,
Beyaz beyaz savrularak dört yana...
Kanatlarýnda eflâtun pýrýltýlar...
Yýldýzlar dökülüyordu usul usul sulara...
Güneþ batarken ufukta;
Kýzýl saçlarýnýn denizde ýslanan uçlarý,
Kurusunlar diye,
Kýyýlara serilmiþti dalga dalga...
Tokalanmýþtý yakamozlarla...
Kumlarda sessiz adýmlarla bir adam yürüyordu.
Yüreðini dinliyor, içini bir elem bürüyordu.
Rüzgâr yaklaþtý usulca,
Elini tuttu.
Ürperdi adam;
Yýldýzlara baktý...
Gözlerinde titredi uzak bir umut...
Sustu dalgalarýn sesi...
Saçlarýný okþadý rüzgârýn eli,
Ilýk ýlýk esen bir bahar yeli...
Sessizce uzaklaþtý rüzgâr...
Güneþ saçlarýný topladý sudan...
Kâinat, yeni uyanýyordu sanki uykudan...
Gülümsüyordu adam,
Gülümsedi deniz...
Uzanýyordu ufka,
Umutlardan masmavi bir iz....
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.