Saat sabahýn 05:37’ si ve sen yoksun. Her sabah uyanýp seni izlediðim saatlerdi, Sen güzel rüyalar görürken ben yüzünü ezberliyordum. Huzurluydum. Mutluydum be kadýn.! Ama þimdi yoksun.
O korktuðun gecelerde seni kollarýmla sarardým. Birlikte görürdük güneþin ilk ýþýklarýný, Ne güzeldik biz seninle,
Þehrimizin sokaklarýnda herkes uyurken biz el ele dolaþýrdýk. Sadece biz vardýk sanki dünyada. Gözlerinden baþka hiç bir þey umrumda deðildi. Ellerin ellerimdeyken, bana o kocaman sarýlýþlarýn, öpücüklerin. O huzurlu aðacýmýzýn altýnda uykularýmýz sanki cenetteydim seninle. Her birini özlüyorum be kadýn.! Geçtiðimiz yollarý görünce, O aðacýn altýna oturunca, Denize bakýnca güneþin ilk ýþýklarýný görünce, Evet þimdi yoksun kadýn.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
VATAN BAYRAKTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.