arþýnladýðým sokaklarýn her köþesinden sesler duyuyorum þimdi
yitik zamanlara kelepçeleniyorum
içimde gayzýný ifþa etmeye duran cehennemler fokurduyor
*
hüznün en koyu aðýtýný çalýyor rüzgar
kanatýyor up-uzun ýstýraplarý
yaðmur yaðýyor acý acý …
tenden ciðerlere deðiyor soðuk
beni affet çocuk…
*
evlerin avlusunda kuran okuyan kadýnlarýn yüreðine iniyor topraðýn kokusu
kaç kez yuvarlanýyor boþluða karanlýk pencerelerden seslerin uðultusu
ayrýlýk saatlerinin saplandýðý göðüslerde vakit akþamdýr artýk
aðýttýr … bir annenin yaðmalanmýþ sinesi
temmuzdur .. gözyaþý damlasý gibi usulca akýp giden
*
en kabuslu rüyalarda
kanadý kýrýk bir güvercin kanat vuruyor gecenin göklerine
ýþýðý sönük ay bir aynadýr, boydan boya çatlamýþ
yere düþmüþ kýrk parçaya bölünmüþ
her parçasý nar-ý hazandýr leyladan
*
kadim bir kederin þavký vuruyor alýnlara
bakýþlar soluyor gözlerde
nefes nefes ,hücre hücre
her feryadýn elemi söyleniyor aðýr aksak
bir kerbela beyti gibi mahzun ve hüzünlü
kan revan kelimeler, keþkeler alýp götürüyor leylalarý…
*
beni affet çocuk
ben kendimi affetmesem bile …
redfer