Cennet rüzgarýyla savruldum Dünya denen bahçeye Fazilet Denizi kenarýnda Bir inci gibi sularýnda Þimdi ben burada Süheyl,Zühre, Sanki boynu bükük bir lale Gökyüzündeki bir bulut Sanki bana amade Öpücüklerle büyütecek Zaman,zaman içinde Gönül uyanýk hepden Gözüm kapalý sanki Derin uykularda Galiba rüyadayým Kendi eþgalim büyüyor Bu bahçede bir el Beni inci kutusunda Yakut kilitle tutuyordu Kýrmadan,dökülmeden Bu bahçeye koydu Sümbüller arasýnda Bir tuhaf durumdu.. Sümbül dalý kendi güzelliði derdinde maðrur Ben mor sümbüller arsýnda saklý bir tohum Kaç sümbül mevsimi geçti sayamadým Mor çanlarla uyandým Sümbül kokusunu getiren rüzgar Beni buralara koyan güçte bir týlsým var Yavaþ yavaþ göðe doðru uzayan güçlü dallar Yakuttan kilidi çoktan açmýþlar Cennet rüzgarý peþinde Gizemi arar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.