Düş Kırıntıları

Gece güne teslim olurken
Dünleri yaþattýðým yýrtýk ceplerimde
Tiz seslerin boðuk vurgunu..



Yitik hayatýn savurgan kalabalýðý dýþarýda,
Sokaklarýn matematiksel daðýnýklýðýyla
Renksiz fotoðraflarý saçýyor,
Kimliði teþhis edilmemiþ yolculuklara.



Bu geometrik kýyamet birazdan büyüyecek
Gizemli haliyle ezberleyecekti aþklarý,
Sonra kapalý göz ardý yaðan yaðmura inat,
Özlem içi acýsý olup
ulaþacaktý ücra doruklara.



Yaðmurun altýnda iki büklüm
Bakire duygulara resimlenmiþ,
Bitkisel karamsarlýðýn kararsýzlýðý,
Ýnceden çalan bir hüzün
senfonisinin eþliðinde
Veda edilmiþ dünlerle,
geride kalacaktý..



Gece güne teslim olurken
Bir ömür tüketilen nefeslerin
Elde kalmýþ paramparça kalýntýlarý..



Yasadýþý bir söylemin tutanaksýz bildirileri dýþarýda
Zývanadan çýkmýþ düþüncelerin suçlularýyla
Terkedilmiþ bir senfoniyi resmediyor
Henüz icat edilmemiþ dönüþ yollarýna..



Bir sessizlik ve birazdan kopar fýrtýna
Baþlar ertelenilen içtenlikler..
Zemherinin son rüzgarlarýdýr bu
Birazdan diner yaðmurun sesi
Ve baþlar, sokaklarýn uykusu..




Sessizliðin koynunda sarmaþ dolaþ
Soðuk ve buðulu pencereye yazýlmýþ
Dünden kalan bugünün getireceði yarýn hiçliðiyle,
Geride bir avuç deniz feneri
Bir akýllýk düþ kaldý..

Sosyal Medyada Paylaşın: