HÜZÜNBAZ
hüzünbaz
bu þehir monokromi
hep ayný renkte giyiyorlar yaþamý
gri ve siyah
i mgesel resimler yapýyorsun tuvaline
rembrantý rubensi albert düreri
daha da çok anlýyor ve seviyorsun
aþkýn kitabý ilüstrasyon dolu
resimli kitaplarýydýk çocukluðun
çýkalým bu karanlýk þehirden
hüzünbaz bu þehir monokrami
çoðu zaman monotami
egzotizmini kendisi yaratmýþ insanlar
kýrýk renkler býrakýyorlar
plastik objeler insan kalbine
oysa seni ben pitoreks bir resim gibi yaþamak isterim
sabah sefalarý açarken sarýlmak isterim güzelliðine
yeþile çalan açýk bir mavide kaybolmak isterim denizlerinde
kimsesiz bir sokak ortasýndayým
dudaklarýnda okultist bir hüzün
siyah beyaz bir gravür üzerine gökkuþaðý çiziyorum
belki geçersin diye altýndan melankolik hüzünlerle
yaþam nasýl olsa hiçlikte bir an
ellerime portreleri yumuþak resimler ver
gökyüzüme ýþýk saçan bir kuyruklu yýldýz
hüzünbaz seviþmeler sonrasý
çýkalým bu þehirden
nasýl olsa yaþam hiçlikte bir an
Ömriye KARATAÞ
03.07.2018
tablo:Albert Dürer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.