Üstüne Yazý kapadým Döndüðümde Son, sonbahardý Ben senden deðil Kendimde ölüyordum Ormanýn güzelliðinde Çam kokusu çýnar dibi Yaprak güneþi perdelerken Kelebek uykusuna dalýp Dudak düþürdüm göðsüne Omzumda sevda defterim Kanat çýrparken yetiler
Dikildikçe sökülen Söküldükçe dikilen Bu ince ipek kumaþ Ýðne iplik tutmaz Aþk dediðin kör söküðü Bir ömrü yamalar durur Belki geliyordun Belki gidiyordun Onu sen biliyordun Ben dönüyordum Sana deðil kendime Biraz müsaade Ýzninle
Þu selvi dalýnda mendil Yüreðe damlayan kandil Þu kurumuþ kanlar Dikenden dikenden Bu kurumuþ yapraklar Gülden gülden Bu kesik yara Dilden dilden Oyun oynadýk Ebe sobe iþte Günah kaldý Göz kaldý Gün kaldý
Hiç mi deme sakýn bana Ben o hiçi hiç sevmedim Sevda cennetin bir adýdýr Bu kaçýþ ne senin Ýnan nede benim Dünya denen Cehennemin Ýçini ferah tut Senle ilgili deðil Biraz kendime Uðrayacaðým Alacaklarým Var
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.