Sende açtım gözlerimi
Ýstanbul’un nazlý mý nazlý çiçeði
Kadýkoy’üm benim hayatýmýn semti
Üç yaþýmda sende açtým gözlerimi
Denizinde yüzdürürdü babacýðým beni..
Bir tatlý meltem eser serinletirsin yüreðimi
Görünce seni güldürürsün gözlerimi
Hatýrlarým senli geçen mazimi
Unutmam bende býraktýðýn güzel izleri..
Çaðýrýrsýn koþarým ben sana
Dalar giderim Haydarpaþa garýna
Bakarým gelen giden vapurlara
Kaybolurum engin ummanýnda..
Bakarsýn nazlý bir ceylan gibi Eminönü’ne
Sende kimbilir kimler gelir dile
Sevenler buluþur senin yüreðinde
Sevgisin, aþksýn, muhabbetsin gönüllerde..
Sensin Ýstanbul’un gözbebeði
Baðrýnda yaþanýr sevda iklimi
Uzanýr sana sevgililerin kalpleri
Sen de açarsýn sevgi dolu yüreðini..
Sultanahmet, Ayasofya görünür pencerenden
Hergün onlara selam verirsin en güzelinden
El sallarsýn vefâlý yüreðinlen
Kadýköy’üm nimettensin nimetten..
Kâh Beþiktaþ’tan uzanýrým ellerine
Kýz kulesinden bakarým gözlerinin içine
Galata köprüsünden izlerim gonlümce
Kadýköy’üm sevgin bende çok yüce..
Ne çok umutlar taþýdým kara trenlerinde
Mutlu oldum ben hep senin gölgende
Gözüm dalar, dalar da güzelliðine
Her zaman bambaþkasýn þu gönlümde..
Bir ana kucaðý gibisin bana
Kâh dolaþýrým babamla hâl pazarýnda
Kâh beklerým otobüs duraðýnda
Anýlarým dolaþýr geçmiþin kollarýnda..
Býr bardak çay içerken bakarým vapurlarýn kalkýþýna
Kimi gider, kimi gelir benzetirim dünya ahiret telaþýna
Kimi doðma derdindedir kucaðýna
Kimi de býrakýr gider seni kendi diyarýna..
Ne zaman gelsem atarým kendimi kollarýna
Bilirim baþkayým senin yanýnda
Nice sýrlarýmý açmýþým hep sana
Neler býrakmýþým senin gönül otaðýna..
Senden giderim Eminönü meydanýna
Seni görmeden gitmem komþun Üsküdar’a
Nereye gitsem uðrarým ben sana
Ýlk gözaðrým! Her zaman özelsin benim dünyamda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.