ANNEME

Anneciðim ,rüyalar kadar uzak kaldý,
Bak resimdeki þu bebekliðim.

Anneciðim ; rüyalarý yaþatýrdýn bana,
O uzak zamanlarda bir masal gibi.

Bizlere masal anlatýrdýn uyurken...
En güzel rüyalara dalardým.

Sabahlarý senin sesin uyandýrýrdý beni ,
-Hadi çay hazýr , okula geç kalma.-
-Anne beþ dakika daha ,-derdim.

Kýyamazdýn yine...beþ dakika uyurdum.
Sabahlarý çayýnýn o güzel kokusuyla
Uyanýrdým...gül kurusu katardýn çaya...bazen de karanfil.
-Kalk hadi bak,güllü çay yaptým derdin...
Hemen yüzümü yýkayýp koþardým yanýna
O ,çok uzun saçýmý ancak sen tarar örer din.
Kahvaltýmý yaptýrýr ,beni okula yollar dýn
Bahçe kapýsýnda dualar ederek.

Yine çocuk olsaydým anne,
Yine evimizin kapýsýnda beni okula yollasaydýn anne!..
Ben çok özlüyorum;
Hani nerede o güzel günler anne?

Büyüdüm ben þimdi,benim çocuklarým var,
Ama özlüyorum çok...
Ben de çocukluðumu anne...
Bütün ailemi ,
Babamý ve kardeþlerimi de.
Hele dedemi ; bana þiirler okuyan
Dedemi de hiç unutamam anne.
Oda bir öðretmenmiþ , biz yokken,
Onu yalnýz dede olarak tanýdým :
Hep yazýlar yazan, þiir okuyan,
Bir dedeydi...çok sorardým ona...
-Dede nasýl yazýyorsun bu þiirleri,
O zaman öðrendim ,onun da bir zamanlar
Öðretmen olduðunu.
O güzel günleri bu gün yadettim anne.
O, beni biraz üzgün görse :
Bana bir þiir okurdu ,onun da çok sevdiði,
Bir þiirdi.

RECAÝZADE EKREM in bu þiiri:
Nerden uçmuþ zavallýcýk bir kuþ
-Bana bak, hiþt!..Sakýn kaçýp gitme!
O kedernak o sakitane duruþ.
Böyleyim ben...dokundu rikkatime.

Münkesirsen benimde var elemim,
Gel yakýn gel seninle dertleþelim!

Ne içindir gönülcüðün meksür?
Bunu ben etmek isterim tahmin,
Mütehassir,benim gibi meftür,
Bu yerin sen de bir garibimi sin?

Ve devam edip giden bu þiiri okurdu bana.
Dinler ve severdim þiiri,
Pek durmazdým üzerinde.

Çok zamanlar geçti...
Ancak onlar yokken araþtýrdým,
Þimdi bir hatýra bana.

Neden o zamanlar bunlarý bilemedik anne?
Biliyorum çok cocuktuk belki de
Þimdi sen varsýn ya anne
Yine de mutluyum
Þükürler Allah ýma.

Günay K. K.

,

Sosyal Medyada Paylaşın: