ATLIKARINCA

Güneþ asýlýr bazen aðaçlarýn dallarýna
Sallanýr günlerce
Bazen de Ay saklambaç oynar bulutlarla,
Saklanýr saatlerce

( Neden þavkýný saklarlar ki sen gibi
Bazen gecelerce... )

Bu arada
Devir devran hep kendi âleminde
Döner senelerce...

…………………………………..

Biz neresindeyiz bu döngünün?

Bazen
Aralýk kapýlardan sýzan kör ýþýklar gibi
Sesin gelir kulaðýma belli belirsiz…
Tedirgin, karþýdakini kollayan,
Nefesini ve sözlerini yutar gibi.
Sanki içinden konuþan, sessiz...

Hadi ne diyeceksen de!..
Gün yüzüne çýksýn
Ýçinde yaþattýðýn biz.

Ketum olacaðým derken
Güven sarsan içindeki o büyük giz!...
..........

Ne dersin,
Nefes yetmediði için mi
Soluklanamýyor bir türlü
Bir türlü yarýnlara çýkamayan
Belki de hiç çýkamayacak olan geleceðimiz?

………………………………………….

Ýþte diþlisi kýrýlmýþ atlýkarýnca misali
Hem kendi etrafýmýzda döndük,
Hem de uzaklara savrulduk.
Dibe vuracaðýmýzý bilsek
O ‘oyun parký’na bilet alýr mýydýk?
Ya da ben göze alýr mýydým sensiz...

........

Bir el uzansa yetecek çekip almak için
Yüreðimin içinden kanatlarýný
Daha özgür uçacaksýn belki o zaman...


Hayal miydi yaþadýklarým diyorum…
Neþesi, heyecaný içime iþleyen
Neyin nesi
Çok derinlere kazýnýp kalmýþ bu iz.

Yoksa göremedik mi
‘bir bilet parasýna’ girilen ‘oyun parký’ndan
Çýkýlamayacaðýný bedelsiz?..

.........

Kapýdan güle oynaya, iki sevdalý gibi girdik,
Çýkarken bir bilet daha kesildiðini bilmiyorduk,
Bedelini pahalýya ödedik!..


21.03.2017 Serap IRKÖRÜCÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: