Canım Diyarbekir'im
Bu sana son þiirim
Benim güzel bahtsýz Þehrim
Caným Diyarbekir’im
Belli ki sende yoruldun
Üstüne çok gelindi sende kýrýldýn
Bir köþeye çekilip masum üzgün bakma
Olur olmaz þeyleri benim gibi takma
Býrak devran dönsün karanlýðýn üstüne
Býrak cellat istediði gibi ölümü sevsin
Vursun güzelliði,öldürsün insanlýðý
Varsýn olmasýn özgürlüðün
Varsýn ademoðlu sirkeci olsun
Pisliklerinden turþu kursun
Bir ben mi uzak diyarlarýn aþýðýyým
Yoksa küfürbaz aðýzlarýn kaþýðýyým
Bu sana son þiirim
Benim güzel bahtsýz Þehrim
Caným Diyarbekir’im
Uzaktan uzaða surlarýndan bakarým
Dicle olur durgun masum akarým
Matemli akýþýmla çok ciðerler yakarým
Süzülür Anzele’den bir çift damla su
Meyve olur Hevsel Bahçelerinden
Kumunda Karpuz dudaklara bal
Bal olup dökülürdün Evli Beden’den
Ne seni unutabildim ne ayrýlabildim senden
Ses verirdin Keçi Burcundan Yedi Kardeþ’e
Ýmdat olurdu içimdeki ateþe
Olmasaydý baþýmýzdaki kewaþe
Baðrýna vurulan her hançer
Benim yüreðime kefeni biçer
Çekiver tokadýný namerdin suratýna
Girsin yedi kat yerin taaa altýna
Üstünde bin kat dikenler bitsin
Oradan çýkamasýn geberip gitsin
Bu sana son þiirim
Benim güzel bahtsýz Þehrim
Caným Diyarbekir’im
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.