sabahýn erkeni yok geç kalmýþlýða nabýz da deðil git gelmekle de bitseydi eðer þu hayat herhalde çoktan toplamýþ olacaktýk nallarý biz,
gün bir nevi fitil ateþi mumla arama gibi aslýnda uzaða düþmemek gerek, belki soluða raðmen bir nefes kadar yakýn her türlü kabre tuzak, neyliyeceðiz bir de kalk gidelim dese,
tek avuç açmak yetmiyor bekleme boþuna boþluklardan ses gelmez, uydurulmuþluða çerez olmak istemiyorsan güleceksin zamana olsa da pis pis deseler de tüh tüh,
hep duyduk kulak vermeden iþlenmiþ o biçim bize mahsusluk gibi sanmasý bir kenara ölüm dahi bir hiç,
mazi geçmiþe kaçkýn geleceðe kýrbaç asýlmýþýz farkýna varmadan, özgürlük ne olduðu meçhul ben insan sen ise kul...
* Berlin,24.06.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.