Gitmeliyim Bu Şehirden
Bu þehrin geceleri beni boðmadan
Gitmeliyim sessizce güneþ doðmadan
Ve hemen gitmeliyim kimse duymadan
Tanyeri aðarmadan,gitmeliyim bu þehirden
Þu kapkara gökyüzü, þu ifritten yorgan
Kükürt kokulu sevda ciðerime dolmadan
Boðazýma dolanan hasret örgülü urgan
Katletmeden ruhumu gitmeliyim bu þehirden
Duydum bu þehirdeymiþ, haberi tez ulaþtý
Mesafeler kýsaldýkca özlemler koyulaþtý
Biliyorum artýk yolun sonu yaklaþtý
O gitmeden önce, gitmeliyim bu þehirden
Gitmeliyi m,sevda uðramaz yerlere
Veda etmeliyim eriþilmez hayallere
Çile denen melanet þimdi kalsýn ellere
O görmeden gizlice, gitmeliyim bu þehirden
Ah bu büyülü þehir, ah þehr-i Ýstanbul
Hangi köþende saklý, imkansýzý ara bul
Düþmeden esarete, solmadan bu gönül
Toplayýp hatýralarý,gitmeliyim bu þehirden
25.05.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.