BEYAZ GECELER
Uzaklaþtým karbon kokan perma kültür þehirlerden
Arabesk kokulu sokaklardý
Aristokrat bir yaþama doðan Tolstoy zannediyordum kendimi
Serf burjuva piskopos ne ararsan var hani
Küreselleþti dünya bitti sevgiler diyorsunuz durmadan
Dünyayý masallar kurtaracak taçsýz çar tolstoy
Þehir sevgiye vejeteryan
Aristokrat hiyerarþi
Sonsuz sevgi çýkýp gelecek beyaz gecelerden
Aforozunu unut yüreðim
Herkes Sergey Ayzenþtayn olmuþ bu þehirde düzenbaz bir boyar bir Rus köylüsü
Otokrat figürlerle bir manastýra çekilmiþ baþpiskopos
Asasý kýrýlmýþ yalnýzlýklar
Kýrmýzý þafaklarýn þalý boynumda
Neva nehri aðaçlarý son güzün yapraklarýný döküyor
Beyaz gecelerden sesleniyor son sevgili
Yýkýlmaz bir kale gibi sýðýndýðým pencerelerin hani
Seni anýmsadým aziz vaseli katedralinde
Hayat bir bolþay tiyatrosu
Hangi dansa ait çarýn kýþlýk sarayý
Rakkaseler kývranýyor barok hüzünlerle
rengarenk gökte mavi bulut
Umutlardan tutkulardan hayallerden ideallerden söz ederiz belki
Görkemli beyaz gecelerden
Biter bir gün bu hasret bu azap devri
Bizanstan çift baþlý kartallardan armalar verme ellerime
Bu þehir korkunç ivanlarla dolu
Bilmezler bir akasyanýn kokusunu
Nereye uðrasak kavimler federasyonu
Seni yeniden diriliþ katedrallerinde bekliyorum
Nevski bulvarýnda yürürüz belki saðanak yaðmurlarla
Dostonun beyaz gecelerini okuruz St petersburgta
Ýçime baltýk kadar soðuk yorgun seviler iniyor
Devirdim sizi ey eski aþklarýn matinelerinde dönüp duran siyah beyaz filmler
Üzerimde mor bir pelerin
Peruðu uçuyor uðultulu þehirlerin
Kara gölgeler kucaklaþýyor silüetleriyle
Reklam panolarýnda ucuz yaðmalanmýþ seviler
Kaç aynan var senin ey þehir
Yansýlarýnda kremlinin efendileri
Bu acýlý kostümleri ben kendim giydim
Kasýrgalardý ömrümüzü esir alan
Direnenleri tahrip et
Bahar yeni tohumlar saçacak çariçe katherina
Neva nehri akýyor kuzeye doðru
Ýçimde yýpranmýþ bir afiþsin sevgilim
Ömriye KARATAÞ
23/06/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.