Deprem olur hayatýmýn en fay hattý geçmez yerlerinde.. Dünyam baþýma yýkýlýr zaman zaman! Ama ben eski ben deðilim, ölmek isteyip, dibe vurup bittim ben diyip aðlamam artýk. Defalarca tükendim, yenildim sýfýrdan baþladým yine yaparým ki .. Hep toz pembe bir hayat hayal ettim tozu öyle çoktu ki pembesi yoktu.. Þimdi sadece pespembe bir ütopya kurmak için attým temelimi. Küllerinden doðan pembe bir anka kuþuyumdur belki e ben.. Ucmak isteyipde ucamayan.her defasýnda yeniden deniyen.. Eli kolu kýrýk en cokta kanatý ..hic dingilleþmeyen icimin hiçi Hicran olupda bir gün o zaman belki arþa erer ruhum..
Hcrn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.