Anneciğim

Sen vücudumun bal’ýsýn
Yüreðimi süsleyen yaðsýn
Damarýmýn içinde kansýn
Evlatlarýnýn canýsýn Annem

Yaþadýðým ömrün varýsýn
Yeþil dalýmýn yapraðýsýn
Beyin zekâmýn mimarýsýn
Sen babacýðýmýn yârisin Annem

Sen Temmuz sýcaðýnýn kar’ýsýn
Çok çalýþkansýn ve carýsýn
Zemheri kýþýnda sýcaðýmsýn
Benim himayecim koruyanýmsýn Annem

Sen beynimin þuurusun
Üzerimde hakkýn nurusun
Sana kötü söyleyen dil kurusun
Sen doðruda hak yolcususun Annem

Beni sýrtýnda çok gezdirirsin
Ak göksünden süt emzirirsin
Aðlarken bile beni güldürüsün
Sen bu ömrümün varýsýn Annem

Ekmeðim yemeðim elinle
Bu dilimi öðrendim dilinle
Ýlk defa seni ben bildiðimde
Hep yanýmdaydýn Güzel Annem

Sen aç yattýn ben ise tok
Gecelerde sana uyku yok
Annelerde merhamet çok
Hakkýn hiç ödenmez Annem

Senden aldým Kültürümü örfümü
Sen öðrettin Dinimi Türklüðümü
Yoluna feda ederim Bütün ömrümü
Canýmýn parçasýsýn sen güzel Annem.


5 Mayýs 2001 Ýsmail DETSELÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: